1. Home
  2. Sportvereniging KDO
  3. Nieuws
  4. CLOSE UP met Lynn in ‘t Veld: ‘Kniebeschermers dragen, daar houd ik niet van’

Nieuws

<< Sportvereniging KDO nieuws
Nieuws

  • CLOSE UP met Lynn in ‘t Veld: ‘Kniebeschermers dragen, daar houd ik niet van’

    23 september 2025
    CLOSE UP met Lynn in ‘t Veld: ‘Kniebeschermers dragen, daar houd ik niet van’
    In onze rubriek CLOSE UP stellen spelers, trainers, bestuurders en vrijwilligers van KDO zichzelf voor. Dit keer is het de beurt aan handbalspeelster Lynn in ‘t Veld (17) uit de Kwakel. Lynn is de blonde dame rechtsonder op de teamfoto.

    Als Lynn in ‘t Veld vijf jaar oud is, krijgt ze van haar ouders te horen dat ze op handbal mag. Als kind is ze altijd op de club te vinden. Speelt ze niet zelf, dan staat ze wel langs de lijn bij een voetbalwedstrijd. Zodra Lynn oud genoeg is, gaat ze meehelpen in de kantine. Als speelster schopt ze het tot het eerste handbalteam. Daarnaast verzorgt ze trainingen voor de B1. ‘Ze vragen weleens of ik soms blijf slapen bij KDO.’

    Wie is Lynn in ‘t Veld?
    ‘Mijn teamgenoten kennen me als spontaan, enthousiast en extravert. Als het moet, durf ik te zeggen waar het op staat. Verder beschik ik over de creativiteit die nodig is om langs een verdediger te komen. Handbal is voor mij een manier om mezelf te uiten. De grootste kick is gooien op doel. Helemaal als ‘ie erin gaat. Maar een mooie pass geven is bijna net zo mooi. Als een teamgenoot succes heeft, geniet ik net zo hard mee.’

    Mooiste sportmoment
    ‘Tijdens een toernooi in België zagen we met open monden onze tegenstanders aan het werk. Dit gaat ‘m niet worden, dachten we. Die Duitse en Belgische meiden waren niet alleen groot en sterk, ze konden nog uitstekend handballen ook. Toch konden we ons tijdens het toernooi goed staande houden. Na afloop dachten we dat we net buiten de prijzen waren gevallen. Tot de jury kwam met de mededeling dat we derde waren geworden. De vreugde-explosie die toen volgde, kan ik nauwelijks beschrijven!’

    Mijn grote voorbeeld
    ‘Dat is Estavana Polman, een handbalster die uitkomt voor het nationale team. Als kind zag ik al tegen haar op. Estevana beschikt niet alleen over fantastische skills, ze heeft ook een inspirerende persoonlijkheid. Ze komt zachtaardig over, maar in het veld verandert ze in een absolute winnaar. Dan zet ze als het ware een knop om. Nee, ik heb haar nog nooit gesproken, maar dat zou ik best willen. Wat ik haar zou vragen? Hoe ze dat precies doet, die knop omzetten.’

    KDO
    ‘KDO is een deel van mijn leven. Dat begon bij mijn opa Jan Noteboom, die veel voor de club heeft betekend. Ga maar eens kijken in de bestuurskamer, daar staat zijn naam op de muur als één van de Leden van Verdienste. Mijn moeder ging op handbal toen ze zes jaar oud was, mijn vader volgde later haar voorbeeld. Bij ons thuis gaan tijdens het avondeten heel wat gesprekken over handbal, haha! Mijn teamgenoten vragen voor de grap weleens of ik soms bij KDO blijf slapen, want ik ben er bijna altijd. KDO is echt mijn tweede thuis.’

    Toekomstvisie
    ‘De dames A1 speelt komend seizoen in de competitie topklasse. Het is het eerste jaar dat we zo hoog spelen. We willen graag veel leren als team. Het is mijn wens dat ons team bij elkaar blijft en dat we met elkaar de groei naar de top mogen doormaken. En dat het dan net zo gezellig blijft als nu. Onze kracht schuilt in het teamgevoel. We weten elkaar blindelings te vinden.’

    Blunder
    ‘Een paar jaar geleden had ik mijn enkelband ingescheurd. Ik dacht dat ik met die blessure best nog een wedstrijd kon spelen. Niet dus. Een dag later kon ik niet meer lopen. Vervolgens moest ik verplicht rusten van de fysio. Dat vond ik moeilijk, maar de pijn was zo intens dat ik geen keus had. Ik ging wel mee naar wedstrijden om mijn teamgenoten aan te moedigen. Dat was net zo leuk als frustrerend.’

    Favoriete workout
    ‘Techniektraining! Eindeloos focussen op een bepaalde schijnbeweging. Simon Versteeg, onze trainer, legt eerst uit wat we moeten doen. Dan doet hij het voor en tot slot moeten we het zelf doen. Praatje, plaatje, daadje zeg maar. Werpen en vallen hoort bij handballen. Om die reden zijn mijn knieën chronisch blauw. Want kniebeschermers dragen, daar houd ik niet van.’

    Anecdote
    ‘Een paar jaar geleden gingen we met ons gezin fietsen op de Veluwe. Tijdens een traject door een bos hoorden we plotseling geritsel. Dat zwol al snel aan tot geraas van bladeren en brekende takken. Toen dook zomaar een enorme roedel herten op uit het bos. Om een aanrijding te voorkomen moesten we vol in de remmen. Een adembenemende ervaring. Helaas waren ze alweer weg voordat ik mijn telefoon kon pakken.’

    Wedstrijdritueel
    ‘Heb ik niet echt. Wel drink ik in de rust altijd een AA’tje. Ik heb het idee dat ik daardoor beter speel in de tweede helft. Mijn ouders en vrienden kennen die gewoonte en halen tegen het einde van de eerste helft alvast een flesje voor me. Verder ben ik niet bijgelovig. Gelukkig maar. Stel je voor dat je afhankelijk bent van een ‘geluksarmbandje’ en dat vergeet om te doen voor een wedstrijd.’

    Lijf en leden
    ‘Mijn kracht als speelster zit vooral in mijn harde en zuivere werptechniek. Snelheid maken, mijn hele lichaam achter de bal zetten en knallen met dat ding. Mijn enkels zijn mijn zwakke punt. De banden zijn regelmatig overstrekt geweest, bijvoorbeeld na een landing op buitenkant voet. Inmiddels zijn mijn enkelbanden aardig opgerekt.’

    Gouden tip
    ‘Wees een teamspeler en denk aan anderen, maar cijfer jezelf niet weg. Wat ik daarmee wil zeggen, is dat je eerst zelf gelukkig moet zijn voordat je een ander gelukkig kan maken. Zo heb ik weleens wakker gelegen van andermans problemen. Dat kan niet de bedoeling zijn.’

    In onze volgende Close Up komt fysiotherapeut Dennis Rijnbeek van Plexus aan het woord.

    CLOSE UP is een nieuwe 2-wekelijkse rubriek die wordt geschreven door onze sporthalbeheerder Peter Klooster.
Evenementen
Alle evenementen
Weer
  • 14,7°
    Zwaar bewolkt
    Bewolkt en druilerig
Buienradar.nl